Motortrippen matcht niet goed met steden...

We rijden, we tuffen, we kachelen, omhoog omlaag, vaak traag, maar steeds intens... met een constante opeenvolging van postkaarten op ons netvlies... de landschappen zijn magnifiek, desolaat, hetgeen de ervaring van het reizen des te intentser maakt. We rijden door landschappen in 50 tinten groen, geflankeerd door riviertjes, leistenen muurtjes die door de oude Romeinen lijken te zijn neergepoot, speciaal voor ons vermaak... bemoste rotsen, metershoge varens, bellemannen in volle bloei en weggetjes waar onze Moto’s vlotjes kunnen passeren, maar ook niet meer dan dat...

Een wagen als tegenligger? Dat is diplomatisch zijn... in ons geval even moeite doen om onze lijvige monsters te draaien en op zoek te gaan naar een inhammetje, zodat de wagen kan passeren. De Britse hartelijkheid waarmee we bedankt worden, maakt het telkens de moeite waard...

Het is een ongelooflijk mooie reis... roadtrip...

MAAR... dit moois valt moeilijk te rijmen met het bezoeken van een stad... zoals bijvoorbeeld Belfast en Dublin...

Hoewel we vooraf uitgekeken hadden naar onze passage langs deze twee tot de verbeelding sprekende steden, bleek het een domper te zijn... onze mindset stond helemaal ingesteld op natuur, kuststroken, bochtjes in glooiende berglandschappen...

De drukte van een stad, hoe charmant of imposant ook... we konden het niet goed af... Waren niet in staat er van te genieten... we komen graag eens terug voor een citytrip, maar het is óf het één óf het ander... Alweer een ervaring rijker. Een lesje geleerd.